W sytuacji idealnej osoba z udarem lub jej bliscy znają jego objawy i wiedzą, jak na nie zareagować, co pozwala choremu trafić do szpitala w ciągu pierwszych trzech godzin po wystąpieniu udaru. Niestety sytuacja idealna rzadko ma miejsce, a każda sekunda bez pomocy działa na niekorzyść poszkodowanego.
Często właśnie bywa tak, że symptomy udaru są lekceważone, traktowane jako chwilowa niedyspozycja, która sama przejdzie. Z tego względu chory odwleka moment pojawienia się w placówce medycznej, co sprawia, że tracone są bardzo cenne chwile na zatrzymanie lub odwrócenie sytuacji.
————————
SPRAWDŹ PROGRAM REHABILITACJI PO UDARZE MÓZGU.
————————
Kiedy można rozpocząć rehabilitację po udarze i kto powinien ją prowadzić?
Jeśli życiu pacjenta po przebytym udarze nic nie zagraża, a lekarz nie widzi żadnych przeciwwskazań, rehabilitację można rozpocząć już w pierwszej dobie po zdarzeniu. Najlepiej, gdy prowadzi ją wykwalifikowany fizjoterapeuta mający doświadczenie w pracy z tego typu przypadkami. Często zdarza się, że oddziały szpitalne nie dysponują wystarczającą ilością odpowiednio przygotowanego personelu. Te braki kadrowe nie powinny być dla nikogo zaskoczeniem, biorąc pod uwagę stan polskiej służby zdrowia i to, jak ogromna jest skala problemu. Istnieje jednak możliwość zaproszenia wykwalifikowanego terapeuty do pacjenta „oddziałowego” w ramach prywatnych świadczeń. Z pewnością warto wziąć to pod uwagę, gdyż z doświadczenia wynika, że dobrze prowadzona rehabilitacja we wczesnym okresie po udarze jest bardzo istotnym elementem, dającym pozytywne skutki w dalszej terapii.
W postępowaniu terapeutycznym, nie chodzi o to, aby zapewnić pacjentowi „masaże”, które uchronią go przed odleżynami. Istotą terapii jest praca z fizjoterapeutą neurologicznym, posiadającym wiedzę i doświadczenie, pozwalające na prawidłowe wyprowadzenie pacjenta z deficytów spowodowanych udarem. Straconego okresu bezpośrednio po wystąpieniu udaru, często nie udaje się nadrobić lub trwa to miesiącami, a nawet latami w przypadku terapii wdrażanej np. po roku od udaru.
Pomoc osób bliskich po udarze mózgu
Ważną rolę odgrywa postawa rodziny, najbliższych opiekunów, czy partnerów pacjenta. Ich zadanie to jak najszybsze zorganizowanie osobie z poudarowymi deficytami wsparcia rehabilitacyjnego. W wielu przypadkach może być również potrzebna pomoc psychologa i logopedy. Można mówić o szczęściu, gdy pacjent trafia do wyspecjalizowanych placówek fizjoterapeutycznych, a terapia wdrażana jest bardzo szybko.
Idealny schemat postępowania po zaobserwowaniu/zdiagnozowaniu symptomów udaru.
Podsumowując, idealny schemat to taki, w którym po szybkim rozpoznaniu udaru, pacjent trafia do właściwej placówki medycznej na oddział neurologiczny, gdzie możliwie jak najszybciej zostaje zapoczątkowana terapia. Jest ona kontynuowana na oddziale rehabilitacyjnym, a następnie po wypisaniu pacjenta ze szpitala, rodzina organizuje terapię w domu. Jednocześnie może również poszukiwać miejsca w ośrodkach specjalizujących się w rehabilitacji pacjentów po udarach.
Podkreślić należy, że po uzyskaniu poprawy stanu fizycznego nie należy rezygnować z dalszej terapii. Ważne jest, aby dla podtrzymania efektu i ewentualnej dalszej poprawy była ona prowadzona w miarę regularnie w warunkach domowych lub ambulatoryjnie przez odpowiedniego fizjoterapeutę.